گله‌ییه ئه‌به‌دیه‌کان
شه‌پۆڵه ڕه‌شه‌کانت هه‌ڵنه‌وێنجان،
که‌زیه زیوینه‌کانی ڕۆژت ڕانه‌خستن، تا دره‌نگ داهات.
ویستت فریای سه‌روه‌ریه‌کانی ڕابردوو بکه‌وی و فرمێسکه‌کانی هه‌ڵگریته‌وه
تا له ئاکام ده‌ستت به زه‌رده‌خه‌نه‌ی ئێستا ڕانه‌گه‌یشت و
حه‌زه‌کانی دهاتووشت بوون به وه‌هم
له‌وێ له‌ده‌ره‌وه‌ی ده‌رگای زه‌مه‌ن
به‌دوای خۆتدا ده‌گه‌ڕای
له‌چاڵه قوڕینه‌کانی مێژوودا
ناوی خۆت ده‌دۆزیه‌وه و به دڵۆپه زه‌مزه‌میه‌کانی ئه‌وێی ئه‌وان لێوه وشک هه‌ڵاتووه‌کانی ئێره‌ی ئێمه‌ت ته‌ڕ ده‌کردنه‌وه
په‌یژه‌کانت بێ ئه‌وه‌ی بیانبینیت
چه‌ماوه‌بوون و ده‌یانخستیته‌وه ناو بازنه دوومۆره هوبه‌لیه‌کانی زه‌مه‌ن
په‌رده‌کان ڕووچڕ
تۆش له‌خۆبایی
منیش ئه‌و کاتانه دووربووم.
له زیندانه‌کانی ئه‌قڵی گاڵه‌دراوت،
نه‌گوێت لێم ده‌گرت و نه‌منیش ده‌متوانی بتبینم
مێژووش ڕۆژبه‌ڕۆژ دوورده‌که‌وته‌وه و
تۆش به‌رده‌وام له‌ڕووچوونا بوویت
تا بوویت به‌ڕابردوو و منیش هه‌روا له به‌ندیخانه‌ی ئه‌قڵی ڕابردوێکدا ئێستا و سبه‌م لێ قه‌ده‌غه‌یه
