رۆندک: January 2010

Sunday, January 24, 2010

أبحث عن مصیری أنا

ئه‌م پارچه‌ شیعره‌ عه‌ره‌بیه‌م ده‌ ساڵ به‌ر له‌ هه‌نووکه‌ نوسیوه‌، پێم باش بوو دووباره‌ دایبنێمه‌وه‌


أبحث عن مصیری أنا

تأملات

ابراهیم ملازاده

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

(1)

كم كنت صابرا عندما علمني أحد الأئمة أول درس

مبتدأ بـ «یا فتاح ویا رزاق ویا ألله»

مسكین أنا

لا أملك لغة غیر لغة الفاتحین.

وأنا الموالي

لمن یملك ربا، أرسلهم لمن لا یملكونه

ولغة لمن لا یعرفونها

أنا

كم كانت شوقی كبیرا

عندما وجهت وجهي للسماء

لمعرفة من لم ألتقي به، ولم أراه

أردت الصلاة له

قال الإمام: لا یجوز لمن لا ینطق بالضاد

أردت معرفة مصیر لغتي

قال الإمام: إنما تقوله زندقة وإرتداد

ولكننی تجرأت، ونادیت:

هۆ خودایه

ده‌مه‌وێ تۆ بمدوێنی به زمانێك لێت حاڵی بم

من چیم‌ و كێم؟

كوا وڵاتم؟ به ڕووگه‌ی كامه سه‌رزه‌وی به‌ره‌و لات بێم؟*

عندما انتبهت

وأكملت الورد (بكسر الواو)

وتجاوزت الحدود

تعرفت علی وطني فی حقائب لمزاد علني

ولغتي مشدودة الرأس

فی زاویة بعیدة، تبكي

وتنادي

یا ویلتي لم أجد من یتعبد الاله بي!

(2)

ها أنذا

مطالب بتسلیم ناصیتی الی الدعاة

ومصیری الی دعاء مقطوع تبارك عیش العرات

منذ زمن

تخیفنی طیرتهم

تنذرنی شرور آلهتهم

أزیز تباطئهم

تنادینی

أنت لنا، منذ أن كنت معنا

أنت مجرد وهم ما بقیت فی صفنا

نتانة ریاحهم

أخبرهم

بأننی من نسل جن هارب غیر مرغوب

أكدوا لي:

غیر مطرود

ما دمت لا تخیفنا

ها أنذا

فی نظرهم دمیم

أراوغ فی وطن كان لنا

كغریب، آت من قمر بعید

هو أنا

لا یشبه رغبتهم

ولا ما جاءوا به من رقائق تهمنا

________________________________

* ترجمة النص الكوردی:

یا ربي

أرید أن تحاورني بلغة أفهمك

مم أنا ومن أنا؟

أین وطني؟ وبقبلة أیة أرض أتوجه نحوك؟

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


Friday, January 22, 2010

ئاوێته‌بوون

ڕۆحی من له‌ شه‌پۆڵ دایه‌
له‌ ئاته‌شگای دڵی تۆدا
به‌نده‌ری له‌نگه‌ر گرتنی
ها له‌ ده‌ریای ڕۆحی تۆدا

* * *

Thursday, January 07, 2010

تێرامانێک له‌گه‌ڵ خۆدا

ئەوەی بەردەوام بیر تیژ و هزر و هۆشی لەگەڕدا بێت،
به‌جه‌رگه‌ ئازایه‌ دڕه‌، له‌دیلیش هێڕ و گه‌ڕ نابێ
چڕی و پڕی ئه‌قڵی مرۆڤ له‌بیرکردنه‌وه‌ی خورت دایه‌
ئه‌قڵ تا بێ ژیر تر ده‌بێ، ئه‌به‌د تا مابێ پیر نابێ

ئه‌وانه‌ی له‌خوا ده‌ترسن، هێنده‌ له‌ڕ و گێڕ و وێڕن
وا ده‌زانن خوا جه‌للاده‌، سوژده‌ی بۆ ده‌به‌ن و هێڕن
خودایه‌ک خۆشه‌ویستی بێت، چه‌مانه‌وه‌ی بۆ که‌س ناوێت
چه‌ماوه‌کان نه‌ک هه‌ر بۆ خوا بۆ جه‌للاده‌کانیش فێرن

ده‌ڵێن هه‌ژاری گیرفانه‌، خوا هه‌ر ئه‌وه‌نده‌ی پێداوه‌
به‌وه‌ش خوا تاوانبار ده‌که‌ن، ناڵێن ئه‌قڵی له‌ده‌ست داوه‌
هێنده‌ گێژن هێنده‌ وێژن، به‌ ته‌مبه‌ڵی ده‌ڵێن قه‌ده‌ر
چش له‌و ئیمان و عیرفانه‌، چ شێتخانه‌یه‌کی باوه‌